منتظرالمهدی۳۱۳

نفس در لغت به معنی جان ، روح ، روان و نشان دهنده زنده بودن است (دهخدا) .

در علوم اسلامی و قرآنی ، به عنوان جهت دهنده حرکت و اندیشه آدمی و مسبب بسیاری از کردار و رفتار معرفی می شود .
 قرآن کریم انسان را دارای پنج نفس معرفی نموده است ، به نظر فلاسفه می توان گفت : نفس انسان یکی است ولی چهار جلوه و عمل از خودش نشان می دهد.» 
اسامی نفوس آدمی : 
۱) نفس ناطقه : همان غریزه ی آدمی است که از هنگام تولد تا دو یا سه سالگی و پیش از شکل گیری فهم و تفکر همراه آدمی است . 
۲) نفس امّاره (روان بدفرما) : نفس امّاره انسان را به سوی کار های ناپسند هدایت می کند و نفسی خودخواه است (آیه 53 سوره ی یوسف اشاره شده است). 
۳) نفس لوّامه (روان سرزنشگر) : انسان را به سبب اعمال ناپسند سرزنش می کند (از آن به وجدان نیز تعبیر شده است) بر اثر بی توجهی و تکرار کردار ناپسند و گناهان ، این نفس کارکرد خود را از دست می دهد (در آیه 2 سوره قیامت به آن اشاره شده است) 
4) نفس مُلهَمه (روان الهام گیرنده) : موجب نوعی پیوند میان انسان و عالم غیب است و از عالم غیب به آن الهام می شود (در آیه 27 سوره فجر به آن اشاره شده است) 
۵) نفس مُطمئنّه (روان بی گمان) : نفسی است متصل به خداوند و به واسطه این پیوند دارای اطمینان است . کسی که این نفس در وی بیدار می شود ، راه و روش خود را می یابد و پی یقین حرکت می کند . چنین نفسی از عمل باطل تُهی است . 

نکته : معمولاً بیشتر انسان ها طی روزگار میان نفس امّاره و نفس لوّامه باقی می مانند . ولیکن با تزکیه نفس افراد می توانند از این دو نفس عبور و به نفوس ملهمه» و مطمئنّه» برسند ؛ که مرحله است والاتر . 

نکته ۲ : در بعضی منابع از نفسی با عنوان مسوله» نیز یاد شده است که به آن نپرداختیم . 

نکته ۳ : در روایات و نوشته های اسلامی از نفوس دیگری مانند : نفس راضیه (نفسی که از هر آنچه بر او می گذرد خرسند است (رضیتُ برضائک)) ، نفس مرضیه (نفسی که خدا از او خرسند است) و نفس صافیه (نفسی که به کمال رسیده است) نیز یاد شده است . 

همچنین نفس داری پنج قوه است : 

۱) غاذیه(مربوط به تغذیه بدن) 

۲) حاسه(دیدن و شنیدن و بوییدن و .)

۳) متخلیه(شاید بشود گفت : قوه ی خیال/ پدیده آورنده اشیائی که وجود خارجی ندارند با تصرف در صورت های حسی) 

۴) نزوعیه (نیروی شوق و کراهت ؛ به پدیده هایی همچون خشم و ترس و خشنودی و . می انجامد)

۵) ناطقه (قوه تعقل و اندیشه / زشت و زیبا را جدا می سازد / به نظری و عملی تقسیم می شود)

امروز سالروز تولد توست و من پیش تو نیستم نمیدونم چگونه عاشقانه ترین روز خدا رو جشن بگیرم وقتی در کنارم نیستی

چگونه این لحظه های زیبا رو با تو قسمت کنم وقتی حضورت ممکن نیست

دلم می خواست در کنارم بودی و میدیدی که

برای روز میلادت از عمیق ترین دریاها

از بلندترین کوه ها و از سخت ترین صخره ها خواهم گذشت

کاش در کنارم بودی و می دیدی که قلبم را

چگونه در جعبه ای رنگارنگ میگذارم تا به تو هدیه کنم

اما حالا که از هم دوریم بدون که در سخترین لحظه ها

شادترین روز خدا را تنها جشن گرفته ام

فقط به یاد تو

و زیبا ترین تولد ها ، آن هائیست که در رویا برای کسی میگیریم که عاشقانه دوستش داریم.اما ایکاش پیشت بودم و باهم تولدت را جشن میگرفتیم. درتمام عمرم یک بار عاشق شدم و وابسته به کسی که برای داشتنش حاضربودم از تمام زیبایی های دنیا بگذرم ، اما حالا به خاطر شادی تو از داشتن تو هم گذشتم تا بفهمی چقدر برام عزیز بودی وتو شدی بهترین دوستم نمی دونم با کدام جمله دوستت دارم” را برایت انشا کنم اما کاملتر از این چیزی ندارم.با یه احساس پاک و یه قلب بی ریا و به اندازه تمام خوبی های دنیا دوستت دارم و برام مقدسی. و این را بدان که "جای هیچکس را هیچکس دیگر نمیتواند پر کند "

برای تو می نویسم…….
برای تویی که قلبت پـاک است…
برای تویی که تنهایی هایم پر ازیاد توست…
برای تویی که آرزوهایت آرزویم است……….

برای تو می نویسم…
برای روز تولدت.

برای لمس بودنت.:

مهربانم

میدانم امروز بارها و بارها تولدت را تبریک گفته اند شاید واژه های تبریک آنها  زیباتر بوده اند اما تبریک دست خالی مرا با سخاوت بی حدت بپذیر.

روز میلاد تو روز شکفتن غنچه های مهربانیست.

بی تو اما در دلم
با تو بودن را جشن میگیرم و ساده میگویم : حس بودن دوباره ات مبارک

اگر باران بودم انقدر می باریدم تا غبار غم را از دلت پاک کنم اگر اشک بودم مثل باران بهاری به پایت می گریستم اگر گل بودم شاخه ای از وجودم را تقدیم وجود عزیزت میکردم اگر عشق بودم آهنگ دوست داشتن را برایت مینواختم ولی افسوس که نه بارانم نه اشک نه گل و نه عشق اما هر چه هستم دوستت دارم

عزیزم امروز خیلی دلتنگت بودم

دلم میخواست بهت زنگ بزنم و تولدتو بهت تبریک بگم ولی نخواستم ناراحتت کنم شاید نمیخوای صدامو بشنوی.

روز تولدت شدو نیستم ولی کنار تو
کاشکی می شد که جونمو هدیه بدم برای تو
درسته ما نمیتونیم این روز و پیش هم باشیم
بیا بهش تو رویامون رنگ حقیقت بپاشیم

میخوام برات تو رویاهام جشن تولد بگیرم

از لحظه لحظه های جشن تو,تو خیالم عکس بگیرم

من باشم و تو باشی و فرشته های آسمون

به جای شمع میخوام برات غماتو آتیش بزنم

هر چی غم و غصه داری یک شبه آتیش بزنم

تو غمهات و فوت بکنی منم ستاره بیارم

اشک چشاتو پاک بکنم, نور ستاره بکارم

کهکشونو ستاره هاش دریاو موج و ماهیاش

بیابونا و برکه هاش بارون و قطره قطره هاش

با هفت تا آسمون پر از گلای یاس ومیخک

بال فرشته ها و عشق و اشتیاق و پولک

عاشقتو یه قلب بی قرار و کوچک

فقط می خوان بهت بگن :.

تولدت مبارک

این روز عزیزترین روز زندگیمه با اینکه کنارم نیستی و تنهام

اما بازم دوستت دارم و تولدتو جشن میگیرم

تولد واژه ای ست در پی معنا شدن، مفهومی ست در تب و تاب رسیدن، تولد گاه بهانه ای ست برای دلتنگ خود شدن، نشانه ای ست برای جستجوی خویش. تولد گاهی بهانه ای ست برای یک جمع دوستانه برای چند لحظه با هم خندیدن، برای خرید یک شاخه گل برای جاری شدن یک قطره اشک و کشیدن آهی از سر دلتنگی. تولد علامتی است پر معنا در سر رسید زندگی ما، گاه بهانه ای ست برای نوشتن یک متن یا سرودن یک شعر، تولد گاه بهانه ای ست برای فریاد بودن، رهایی از پیله ی تنهایی و اندکی به دنبال خود گشتن، تولد مفهومی ست ناپیوسته در زندگی امروز ما و عشق مفهومی ست پیوسته با عشق زندگی کن تا پیوسته متولد شوی

تولدت مبارک عزیزم

درسته اینجا نیستی ولی من که نامرد نیستم تولدتو میگیرم ، مثل هر سال.

دیده را با دیدن روی تو دریا می کنم

گُم شدم اما تو را یک روز پیدا می کنم

تو سراپا نازی و من هم سراپایم نیاز

عاقبت من هم خودم را در دلت جا می کنم

حرف ناگفته زیاد است و کسی غمخوار نیست

سفره دل را فقط پیش شما وا می کنم

مسجد و میخانه دیگر جای این بیچاره نیست

من همین کنج دل خود با تو نجوا می کنم

قصه شمع و گل و پروانه را با من مگو

من در این وادی خودم را زود رسوا می کنم

لاف عشق تو زدن کار من بی مایه نیست

من خودم هم با خودم هر روز دعوا می کنم

عاشقی با شاید و اما و آیا عشق نیست

عاشقم کن عشق را از تو تمنا می کنم

مهدی سلطانی